- παπαγαλάκι
- (psittacula). Γένος πουλιών της οικογένειας των ψιττακιδών, γνωστό και με την επιστημονική ονομασία ψιττακίσκος. Το γένος αριθμεί διάφορα πουλιά που ζουν στην Αυστραλία, στο Μεξικό και στη Βραζιλία. Έχουν κοντό ράμφος και μακριές φτερούγες. Τα πουλιά αυτά ζουν άνετα στα κλουβιά, λίγα όμως είδη μαθαίνουν να μιλούν. Το σπουδαιότερο είδος ονομάζεται επιστημονικά μελοψίττακος ο κυματώδης. Το μέγεθός του φτάνει τα 20 εκ., από τα οποία τα μισά ανήκουν στην ουρά. Έχει μαλακό φτέρωμα με ωραίους χρωματισμούς, στους οποίους κυριαρχεί το κίτρινο και το πράσινο. Ζει ομαδικά στην Αυστραλία και τρέφεται με σπόρους. Κατασκευάζει τη φωλιά του στις σχισμές των κομμιόδεντρων. Τα αβγά του, 4 έως 6, τα επωάζει μόνο το θηλυκό. Άλλο είδος είναι ο ψιττακίσκος ο στρουθοειδής, που έχει μέγεθος 13 εκ. και χρώμα πράσινο με κίτρινη κοιλιά και φτερούγες.
Παπαγαλάκια της οικογένειας των ψιττακιδών, με το χαρακτηριστικό κοντό ράμφος τους (φωτ. ΑΠΕ).
* * *το [παπαγάλος]ζωολ. κοινή ονομασία τού αναρριχητικού πτηνού μελοψιττακός.
Dictionary of Greek. 2013.